Syempre summer na nga kaya di pwedeng hindi mamamasyal ang Kalog Boys---or "Otcho Boys mula ngayon (kasi sabi ni Prof, sa Otcho sila nakatira kaya nararapat lang na Otcho Boys dapat ang tawag sa kanila. Nag-botohan sila at nanalo ang "Otcho Boys" sa "Kalog Boys").
So, from now on, it's officially Otcho Boys.
Napagka-isahan din nila na sa Alfonso, Tagaytay sila mag-o-overnight. Isang sobrang lumang hotel dun. Katuwaan lang. Pero me isang masidhing layunin talaga kung ba't Tagaytay ang napili nila. At syempre, pinag-ipunan nila ito. At lahat talaga ng Otcho Boys kasama! Grabe!
Eto kami---
Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy, Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy.
O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy.
Kaya 15 kaming lahat na kasama sa Tagaytay adventure namin this summer! Umupa kami ng air-con van na pang-14 passengers. Pinag-kasya nalang namin mga sarili namin plus mga bagahe. Ang driver si Pepot, taga Otcho din.
Otcho Boys talaga!
Dumeretso na kami sa hotel namin sa Alfonson---sa Julina Hotel. Lumang-luma na ito, gawa sa mga sina-unang kahoy kaya siguro medyo mura siya---P500 a night lang, good for 20 pa yung room. Me 10 double beds. OK na OK!
Binaba na namin mga bagahe namin. Nag-unahan sa kama mga makukulit na boys at nakita namin, overlooking pala ito sa mga bundok na me pinyahan at me lawa banda roon. Sarap pa ng simoy ng hangin!
Biglang nagreklamo si Mr. Bean. "Di pa ba tayo kakain?" Di nga pala kami nag-breakfast at 12:30 pm na ngayon.
Naalala tuloy ng lahat na gutom na sila. At kaya nga pala kami andito sa Tagaytay ngayon ay dahil sa bulalo! Pinagayak ko ke Pepot yung van uli at pinuntahan na namin yung pinagmamalaking bulalohan ni Derek dito sa Tagaytay. Masarap daw talaga ang bulalo at pritong daing na bangus doon!
After mga 20 minutes andun na kami---at WOW! Overlooking Taal Lake pa! Gawa sa kahoy mga tables and chairs at labas-masok ang fresh air!
Nag-order kami ng bulalo at fried daing na bangus, at maya-maya pa, sinerve na yung bulalo! Amoy pa lang, ulam na! Humigop ng sabaw mga Otcho Boys at muntik na nilang maubos ang sabaw kahit wala pang kanin kung di ko lang sila pinigilan.
After mga 45 minutes---"Burp!" sabi ng mga tyan namin. Hinimas-himas pa ni Derek ang bola nyang tyan. Nagsi-toothpick lahat at tahimik na minasdan ang Taal sandali.
Back in the hotel, nagkanya-kanyang upo sila sa mga beds nila at tapos nagka-kwentuhan. Just imagine, 15 lahat sila, including si Pepot, na gustong mag-kwento. Lahat sila pakikinggan mo. Pero madalas, si Prof Pekwa ang nasa entablado at pinakikinggan ng lahat.
Tapos, naisip niyang mag-bible study muna kami. "Teka, ba't di tayo muna mag-bible study, Jaden?" aya niya sakin. Sino ba ako para tumanggi?
So, dun kami sa Revelation 20:7...
He who overcomes will inherit all this, and I will be his God and he will be my son.
So, nag-discuss na at samo't-saring tanong ang lumabas. Me mga tanong na OK, like pano ba magsisi ng kasalanan at maligtas. Pero mamyang konti nag-weirdo na. Kung saan-saan na napunta. Me tanong tungkol sa World War III, sa UFO at aliens, ke Michael Jackson, sa China at sa mga White Ladies.
At tuloy, natanong ni Mr. Bean: "Me multo kaya dito?"
Natahimik kami sandali. Tapos, bumanat naman si Pareng Babes: "Malamang. Napaka-luma na nitong hotel e."
Nagka-tinginan sila. Biglang tumabi si Gerald ke Roy.
"Kaka-sabi ko lang kanina, si Hesus lang ang me kapangyarihan at lahat ng demonyo takot sa Kanya," basag ko sa katahimikan. "Tapos, takot na agad kayo uli!"
"O nga!" sabat ni Prof. "Andito naman si Jaden at ipag-pe-pray tayo!"
So, kwentuhan at kulitan ulit ang Otcho Boys hanggang takip-silim. Yung iba, gaya ni Mr. Bean, natulog. Yung iba, nagkakantahan kahit sintunado---dinala pa kasi ni Sabas yung gitara niya.
Nag-dinner kami sa ibang karinderya naman, pero bulalo ulit ang pagkain. Sarap talaga ng mainit na bulalo sa Tagaytay, lalo't me kalamigan ang ihip ng hangin sa gabi.
Pagka-balik sa Julina Hotel, naglakad-lakad kami sa paligid para matunawan, tapos pumasok na kami sa hotel at naghiga-higa na sa beds namin.
Nung 10 pm na, me nakalimutan daw si Lewy sa van kaya nagpasama siya ke Pepot. Pag-akyat nila ulit, me magandang chicks daw na nakatayo sa corridor. Makikipag-kilala daw sana sila pero na-torpe sila. Hiyawan ang Otcho Boys. "Mana kayo ke Roy!" sigaw ng isa. Numero uno kasing torpe si Roy.
"Chicks? Sinong chicks?" tanong ni Prof.
"Ganda babae, Prof! Siguro katabing kwarto natin, or isa sa mga rooms!" sabi ni Lewy.
"Sabi ng me-ari ng hotel, tayo lang daw andito. Di ba ako kausap niya?" sabi ni Prof.
Tumahimik lahat. Parang gusto yatang masira ng tyan ko.
"Sige, matulog nalang tayo," announce ko nalang.
Mga bandang 2 ng umaga, me sumisitsit. Nagising lahat.
"Walang takutan ha!" sabi ni Mr. Bean. "Totoy Golem, ayoko ng ganyang biro ha!"
"Ano?"
"Alam ko kayo ni Dagul yung sumisitsit!" sabi ni Mr. Bean ke Golem.
Sumitsit ulit. At sumitsit pa. At isa pa. At tapos, me biglang sumulpot na batang babae, tumakbo mula kung saan palabas sa pinto. Ang nakakatawa, lumusot ito sa pinto kahit nakasara!
Well, napa-uwi kami bigla ng 2:30 ng umaga. Habang pababa from Tagaytay, nagmuni-muni ako. At saka ko na-realize....Julina Hotel.....julina......pero huli na ang lahat.
