Alamat ng Ice Candy

Pag tag-init, kelangan alam mo ang alamat ng ice candy. Nagsimula yan sa tindahan ni Aling Asyang sa hilagang parte ng Quezon City, malapit banda sa Ocho. Nag titinda sya ng sari-saring prutas at mga pang-grocery. Syempre me yelo din sya. Uso na yelo nung 1950s kasi 1913 naimbento ni Fred W. Wolf ang prididyer at 1950s dumating yan sa Pilipinas. Di ko alam kelang dumating yan sa Ocho. Siguro nung 1963?

So si Aling Asyang abala sa pagtitinda nung summer ng 1953, madaming kutsero at taxi drivers ang nag-stopover sa store nya at bumibili ng samalamig---sago't gulaman pa ang tawag. Isang gabi, dahil sa sobrang pagod, basta nilagay nalang nya lahat ng paninda sa plastic na supot at tinambak sa freezer compartment, ika nya para walang mapanis. So nagtigasan lahat yun buong gabi. Kinabukasan, ayon! Nakita nya na nahalo ang mga prutas sa yelo, gatas at arnibal. Napa-iyak sya. Paano mabebenta yan e, nagka-halo-halo na. 

Shorthorn Road

Una, naisip nyang ibenta as halo-halo. Kaso nasa plastic bag at dumikit na dun sa plastic lahat. Sa puntong yon, dumating si Mang Andy, asawa ni Aling Asyang, at uhaw na uhaw ito. "I need water with yelo," ika nya, at gusto din nya ng mga malamig na prutas. Anything malamig, pero wag namang solid yelo lang. Nakaka-ngilo daw. E sabi ni Asyang, wala, dahil tumigas lahat sa freezer. Yelo lahat. Kahit tubig wala. 

Sa desperasyon ni Mang Andy, sinunggaban nya ang plastic bag na me halo-halong laman at yelo, kinagat ang plastic at sinpsip---flavored yelo na sya. "Aba masarap! Matamis, parang yelong candy!" sabi ni Andy, at tuloy-tuloy na ninamnam ito. Nag try din yung ibang nakakita at nagustuhan nila. Masarap na dessert daw at nakakapag-pa-pawi pa ng init. "Ano ba to?" tanong nila.

Jersey Road

E wala pang Tagalog ng candy noon. At di naman sila sanay tawaging "ice" ang yelo. Kaya sinabi nalang nila, "yung tinda ni Asayang at Andy!" Kaya gumawa ng madaming ganito si Aling Asyang, nakalagay sa plastic bag at pinapa-yelo. Twing me bibili, sasabihin lang ng bibili, "Yung tinda ni Asyang at Andy, isa." Kinalaunan, nakilala na ito sa "Asyang-Andy." Tapos, shinort cut pa, naging, "As-Andy." 

Di ba mahilig tayong mga Pinoy sa shortcut? Yung Quiapo nga dati (before pandemic) shinorcut ng mga barker ng "Kapo." Tas yung Project 8 naman, "Jeket." Buti hindi sinabi ni Willy, "Bigyan ng jeket yan!" 😂 Teka, napalayo na alamat natin. Back to the alamat.

Hanggang sa, yun na nga. Tinagwag nang, "As-Andy," and later, "Ays-endi." 

Hindi naman ice candy yan talaga, kundi, "As-Andy." 😂 Kaya baguhin nyo spelling.

--------------------------------

MGA TAUHAN: Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy. At andyan din si Aling Lori na me karenderia, asawa nyang si Mang Boyet, at si Aling Lydia na me sari-sari store banda roon.

Ang Lalaki sa Manager Street

Minsan, early morning ng April na hindi pa mainit, naglalakad si Derek sa Manager St. papuntang Claims at Dalsol (walking para sa health daw, sabi nya), napansin nya ang isang lalaki na papunta din sa Benefits St. Ito din yung lalaking nakita nyang naglalakad sa Sinagtala, malapit sa Pizza Hut at RCBC sa Congressional Avenue, nang minsang me pinagawa sya tungkol sa electronics banda doon. 

Oo sure nya, same guy. Around 30 years old, mataba, medyo kulot na hindi naman, naka-long sleeves, naka-kurbata at me hawal na attache case. Parang attorney na salesman na medrep. Papasok na siguro sya that early morning, siguro sa Unilab. Mukang magaling na ahente, mukang malaki ang kita. Pero walang kotse. Siguro di pa kumokota. Madaming naglalaro sa isip ni Derek habang pinagmamasdan ang lalaki na nasa kabilang side ng kalye. 

Sa Benefits huminto ang lalaki at mukang naghihintay ng jeep. Nilapitan sya ni Derek na nasa mood mangulit ng mukang dayo. "Nakita kita sa Sinagtala nung isang hapon. Taga dun ka ba?" tanong nya na nakangiti. Muka naman friendly si Derek minsan. Pero madalas muka syang bulldog. Sa bagay, naka-ngiti naman minsan ang mga bulldog.

Tumango lang ang lalaki. Naka-tunog sya na makulit type si Derek. Yung parang nabaliw dahil sa matinding gutom.

"Attorney ka no?" Tanong ni Derek.

Ngumiti and lalaki tapos umuling. "Di po."

"Medrep?"

Umiling uli ang lalaki na lalong nangiti. Ibig sabihin, lalong hindi sya medrep.

"Salesman"?

Umiling uli ang lalaki.

"Eh, ano ka?"

Mukang alangan sumagot ang lalaki, kaya naisip nya na magpakilala nalang. "Eh, sir, ako nga pala si Floro." Inabot nya kamay nya at nagkamayan sila ni Derek.

"OK Floro, ako si Derek, Rek for short. Na-iintriga lang ako sayo. Ano ba trabaho mo?"

Gusto sanang sabihin ni Floro na, "anu ba pakialam mo?" kaya lang hindi sya taga-Ocho at baka mapasama pa sya. Ayaw nya magulpi. Kaya naging patient nalang sya. "Nakakahiya po, sir, hehe" sabi nya.

Nagduda ng tingin si Derek. "Di ka naman kaya pusher o druglord?"

"Naku, sir, hindi po!" tanggi ng lalaki.

Dumating ang jeep pa-Munoz at naka-hinga ng maluwag si Floro. At last, matatapos na interrogation sa kanya ni Derek. Pagsakay at pag-upo nya, nagulat sya nang nakaupo na din sa harap nya si Derek. "Me bibilhin lang ako sa Walter," paliwanag ni Derek nung nakita nyang nagulat si Floro.

Bumaba si Floro sa me Mercury Drug sa Congressional, at gayon din si Derek. Nag-abang si Floro sa EDSA, at inaasahan nyang aakyat na sa footbridge si Derek. Pero tumayo din dun si Derek sa tabi nya. "Sir, doon po ang Walter," sabi ni Floro. 

"Alam ko," tugon ni Derek. "Dito ako lumaki no!"

"Eh, bat po nakatayo kayo dito? Me iba pa ba kayo pupuntahan, sir?"

Tumingin lang sa malayo si Derek. Me kutob sya na me masamang ginagawa si Floro, at yun ay ginagawa nya sa Project 8. Hindi maari yun, ika ni Derek sa sarili. Di ko papayagang sa Ocho nya pa gagawin yun. 

Pinara ni Floro ang parating na bus at sumakay na sya. Aba, sumakay din ang Derek. Umupo si Floro sa likod, at tinabihan sya ni Derek doon. Di naman umalma si Floro dahil karapatan ni Derek umupo kung saan nya gusto. Lumapit na ang kunduktor ke Derek. "Saan ka sir?" tanong ng kunduktor.

Lumingon si Derek ke Floro. "Saan tayo?"

"Po?" 

"San tayo pupunta?"

"Malay ko sanyo sir," sagot ni Floro. "Di naman tayo magkasama."

Nilingon ni Floro ang kunduktor. "Sa Monumento, isa."

"Monumento din ako," sabat ni Derek. 

"Kala ko po sa Walter kayo?"

"Me Walter din dun, papasyalan ko. Bakit ba?" sabi ni Derek. 

Pagbaba ni Floro sa Monumento, naglakad sya sa Victory Liner Terminal at sumakay sa bus. Ganun din si Derek. Tinignan lang nya si Derek pero di sya uli umalma. After all, lahat ng tao me karapatang sumakay sa Victory Liner. Umandar na ang bus at nag-relax na si Floro. Katabi nya si Derek na patingin-tingin sa kanya, tinging me hinala. 

Maya-maya, eto na ang kunduktor. "San kayo, sir?" tanong nito ke Derek. 

"Ewan ko sa kanya?" sabi ni Derek sabay turo ke Floro ng nguso nya. 

"Abra, isa," sabi ni Floro.

Nanlaki mata ni Derek. Natauhan sya. Mapupunta sya ng Abra ng di oras. Isang daan lang pera nya dahil ang original plan nya ay mag walking lang sa Ocho, mag dalandan juice sa Dunkin sa me Shorthorn para ma-refresh, tapos mag tricycle pa-uwi. E bat ngayon nsa bus sya pa-Abra? "San po kayo, tay?" usisa ng kunduktor sa kanya. 

"E teka, hindi ako pupuntang Abra. Ipara nyo na ako sa tabi!" sigaw ni Derek.

"Ay di po tayo pwede pumara, sir. P2P po tayo hanggang Abra," pa-inis na sagot ng kundutor.

"E, wala akong pera papuntang Abra!"

"Eto sir," biglang sabi ni Floro sa kunduktor. "Ako na magbabayad para sa kanya."

Tinikitan ng kunduktor si Derek. 

Saglit na nakahinga si Derek. Sumandal sya at nag-relax. Pero me naisip sya. Nilingon nya si Floro na me pagaalala. "Teka, wala nga akong pera. Pano ako babalik sa Manila nito?" tanong nya.

"Ano po ba trabaho nyo? Bat wala kayong pera?" tanong ni Floro.

"Ume-extra lang ako sa tricycle sa Ocho!"

"Ah, OK.....OK naman pala sir. Wag ka mag-alala."

Nagtaka si Derek. "Bakit? Anu ibig mo sabihin?"

"Pwede kayo mag tricycle sa Abra. I-rerekumenda ko kayo sa TODA dun."

MGA TAUHAN: 

Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy. At andyan din si Aling Lori na me karenderia, asawa nyang si Mang Boyet, at si Aling Lydia na me sari-sari store banda roon.

Pag Marso, Dalhin Lahat

Pag Marso, simula ng roadtrip pa-province yan. Masarap umuwi saglit sa probinsya para mag unwind, makalimot, mag refresh, magpahangin, magbakasyon, sleepover, magtanan, mag kape. Kaya excited na ko pag March, me mga nagpapa-utos kasi magbayad ng amilyar sa province, like sa Amador, Tagaytay, or time to check the rice harvest sa Nueva Ecija. Nakaka bato din kasi sa Manila kahit busy ka araw-araw. Nakaka-drain and burnout. Kaya luwas ka muna.

Iba pa yung Mahal na Araw. Mass evacuation yan from Manila to the provinces for a long vacation. Yung sa Marso pang short trips lang muna. Gaya nang magawi sina Mr. Bean at Pareng Babes sa Malolos para magbayad ng amilyar sa municipyo. Mabilis lang naman byahe, sakay lang pa-Munoz tas abang ng byaheng pa-Malolos. Nasakyan nila non UV Express, 45 minutes lang nasa Malolos na sila. Pero syempre, si Mr. Bean, parating me sablay na gagawin yun. Nung nakapila na sila sa bayaran, di pala nya dala yung pambayad.

So nag-call sila ke Prof para sabihin yung bad news. Napa-nganga nalang si Prof and no choice sya kundi utusan si Boy sumunod sa Malolos para dalhin yung bayad. Ayaw naman nyang nagiisa sya so sinaman nya si Bisoy. Hinila na rin nila si Victor kasi tapos na nya ibenta taho nya. Lumakad yung tatlo and after 45 minutes or so andun na sila sa Malolos. Later, nagkita na sila nila Mr. Bean and Pareng Babes. 

Alam nyo nakalimutan nila Boy? Yung resibo ng amilyar last year. Hinanap sa kanila yun. 

So call uli sila ke Prof. Sa yamot, dinala na ni Prof lahat ng kelangang papels, pati diploma nya. Malay ba nya kung ano nanaman ang hanapin sa municipyo. Baka excuse letter? Para sure ba, dalhin na lahat-lahat. Pag dating nya sa municipyo ng Malolos, at matapos magbayad, 12.30 na ng tanghali. Syempre gutom na sila lahat. Naghanap sila ng turo-turo. Sa bandang tulay, me karenderia, at madaming kumakain. Syempre pag ganon, ibig sabihin masarap pagkain dun. Lalo't mga drivers ang kumakain. Magaling ang panlasa ng mga drivers.

So order sila. Yung mga Ocho boys umorder ng:

1. Inihaw na tilapya at hito
2. Nilagang baka
3. Pesang dalag
4. Inihaw na liempo

Hihirit pa sana si Mr. Bean ng pinapaitan pero humindi na si Prof. Si Mr. Bean kasi ang punot-dulo bat sumablay ang pagbabayad ng amilyar at bakit dumami pakakainin ngayon ni Prof. Syempre tag 3 cups rice bawat isa sa kanila. Tas paguwi mamya, tatambay pa mga yan para maka-miryenda and sa gabi  naman para maka-beer. Ang plano sana ni Prof sila Boy at Mr. Bean lang lilibre nya.

Madami pang kwento itong summer ang mga Ocho Boys. Abangan...

MGA TAUHAN: Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy. At andyan din si Aling Lori na me karenderia, asawa nyang si Mang Boyet, at si Aling Lydia na me sari-sari store banda roon.

Lunes Santo

Ang lalaking itim. 

Mga isang oras ding naka-upo sina Sikyong Pedro, Golem, Dagul at Sabas (apat na hari) sa tapat ng white house sa Project 8. Earlier, me itim na anino daw na nagpapakita dito. Kababalaghan siguro. Pero alam nilang apat na me kalokohang magaganap, hindi kababalaghan. Merong hindi tamang nangyayari sa white house na gawa lang ng tao, hindi multo.

Photo above by David East on Unsplash.

Maya-maya, me tumalon sa bakod galing sa loob ng white house. Naka-itim ito. Pag-landing nya, nagulat sya sa apat na hari. Nagulat din sa kanya sila Sikyong Pedro, Golem, Dagul at Sabas. Saglit silang na-freeze lahat, di alam kung ano ang gagawin. Nakita ng apat na hari na malayong multo ang nakikita nila. Tao ito! Kaya napasigaw si Totoy Golem. "Hooy! Anong ginagawa mo dyan?" Sabay pito ni Sikyong Pedro. "Prrrt!!!"

Karipas ng takbo ang lalaking itim. Ngayon, nasiguro nilang walang kababalaghan sa white house. Pero ano ang pakay ng lalaking itim? Kasabwat ba nya si Lola Oyang? Pati kaya si Gerald d Dyaryo Bote ay sangkot? Sangkot saan? Krimen ba ito? Hinabol nila ang lalaking itim pero mabilis itong naglaho sa mga madidilim na bahagi ng kalsada. Palos ito sa takbuhan, akyatan at pagtakas. Parang atleta sa pag-galaw. Hindi pwede si Lola Oyang yun, ika ni Sabas. 

"Obvious ba?" sabat ni Golem. 

Click here for more about this e-book short story.

"Wag kayong pakaka-siguro!" ika naman ni Sikyong Pedro na frustrated detective. Dahil sa kakapusan sa pera ng family nya, di na nya natapos ang kursong Criminology. Di pa nga nya natapos ang first year. Kaya nag security guard sya. At least, medyo konektado, sabi nya sa sarili noon. "Malay ba natin kung me super powers si Lola?"

Nagka-tinginan sila Golem, Sabas at Dagul. 

Na-kwento ng apat na hari sa Ocho Boys ang kaganapan sa white house at ang habulan na sumunod. Nag-tawanan lang ang mga Ocho Boys at na-uwi na ang usapan sa bakasyon nila. Doon sa baryo nila Totoy Golem. "Hayaan nyo na nga yang white house na yan!" sabi ni Mr Bean. "di tayo yayaman dyan! Atlis sa bakasyon mabubusog tayo at mag-e-enjoy! Di ba Golem?"

Alanganing tumango si Golem. Maganda sa baryo nila pero me konti lang syang pangamba, lalo na sa gabi. "Siguro sa dami namin matatakot na ang mga elemento na magparamdam," sabi nya sa sarili. At sa kulit ng mga Ocho Boys, baka magsi-layas lahat ng kaluluwang ligaw. Hehe, natawa pa sya sa sarili. 

Na-delay pa nga ang bakasyon. Ang plano kasi, aalis kami ng March 11. Pero dahil anlaki ng natalo sa ilang Ocho Boys sa e-sabong, umabot tuloy ang alis namin ng April 11. "Biruin nyo, isang buwan ang antala!!!!" sabi ko sa kanila. "Wala talagang matinong kahihinatnan yang sugal!" pangaral ko. Para namang mga maamong aso (hindi tupa) ang mga mokong na nakinig sakin. "Dahil dyan, kelangan mag-bible study tayo doon sa baryo ha!"

"OPO!" sagot ng lahat. Natawa lang si Prof. 

Kaya Lunes Santo, humayo kaming lahat nang alas kwatro ng umaga sakay ng dalawang van. Buti't sinagot ni Mang Cardo ang rent sa van at drivers nito, plus nagpa-lakip pa ng Php 10K sa amin ni Prof, dagdag pang gastos daw ng Ocho Boys sa bakasyon nila. Si Mang Cardo ay mysteryosong milyonaryo sa Ocho na nakatira somewhere near Short Horn Road. Para sa background check ke Mang Cardo, click here. Tuwang-tuwa naman ang mga Ocho Boys, syempre. "Sana pala tinaya ko na yun ipon ko!" sigaw sa galak ni Pareng Babes, sabay tingin sa akin at takip ng bibig. "Taya sa lotto, Jaden," habol nyang paliwanag. 

Kaya ayun, tinahak namin ang Mindanao Avenue papuntang NLEX. 

[Itutuloy]

MGA TAUHAN: Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy. At andyan din si Aling Lori na me karenderia, asawa nyang si Mang Boyet, at si Aling Lydia na me sari-sari store banda roon. 

Port Eye Daw ni Rald

Mysteryosong Bakasyon 3

"Port eye?" ulit ni Derek. "Baka terd eye ibig mong sabihin," pag-tama nya. "Nakakakita ka pala ng di namin nakikita! Meron kang sick sense!" excited nyang bulalas. Kumunot ang noo ni Golem. First time nya narining yung sick sense. "Me sakit ka sa mata, Rald?" tanong nya ke Gerald d Dyaryo Bote.

"Basta ang tawag nila sa probinsya namin, port eye. Kasi yung terd eye daw yung mata sa likod. Alam mo nangyayari sa likod mo kahit di mo tinitignan," paliwanag ni Gerald. "Yung port eye yung nakakakita ka ng mga kaluluwa at multo," dagdag nya. "Sa paglilibot ko sa Ocho dahil sa pangangalakal ko, sari-sari nakikita kong kababalaghan!" 

Nagitla ang mga Ocho boys. "Yung pip eye naman yung me malaking tigyawat ka sa noo!" biro ni Mr. Bean. Walang natawa. Ang focus ng lahat ay sa kababalaghang nangyari.

"Ibig sabihin, multo ang pumasok sa bakuran namin at tinulak ako?" tanong ni Lola Oyang. 

"Siguro. Di ko tyak kasi duda ako," sagot ni Gerald.

"Ba't ka duda?" halos sabay-sabay na tanong ng mga Ocho Boys.

"Kelangan bang manulak ng multo?" puna ni Gerald.

"Di ba pwede ring manulak o manakit ng mga multo?" sabi ni Badong. Biglang sabat naman ni Sabas. "Hindi pwede yun. Madaya pag ganon. Scam!" 

Natapos ang usapan nila sa pagyaya ni Derek na mag-kape muna sila sa karenderia ni Aling Lori. Sabay bili na rin nila ng biskocho na galing pa daw Laguna, ika ni Aling Lori. "Isa pang masarap sa Laguna yung ubeng halaya. Masarap din sa kape yun! Ngayong summer paparoon kami ni Boyet doon at bibili ng mga kakanin. Bumili kayo sakin ha!" 

"Pero teka, mabalik ako dun sa bahay na puti, dun sa me nakitang itim na tao daw itong si Gerald. Palagay nyo multo talaga yun?" tanong ni Mr. Bean. "Nilibot natin ang lugar at sumilip tayo sa mga bintana ng bahay pero wala tayong nakitang tao. Baka nga mumu yun!" conclusion nya.

"E dito sa karenderia ni Aling Lori, me nakikita ka ba?" tanong naman ni Pareng Babes ke Gerald d Dyaryo Bote. "Tumingin-tingin naman si Gerald sa palibot. "O..o...wag mong sabihing me multo din dito sa karenderia ko!" babala ni Aling Lori. "Baka masira ang negosyo ko!" Natawa si Mang Boyet.

Facebook mystery in Project 8, QC. 

Click here for more!

Kinagabihan, maalinsangan ang panahon kahit alas onse na ng gabi, at habang nagbabantay si Sikyong Pedro sa gate ng subdivision, merong tatlong aninong papalapit sa kanyan. Marahan silang lumakad, waring nagiingat na di sila makagawa ng masyadong ingay. "Ready na kayo?" bulong ni Sikyong Pedro sa kanila. "Op kors," sabi ng tatlo. "Sige, dito ka muna Pareng Babes, bantay sa gate," bulong uli ni Sikyong Pedro. "Sure!" sagot naman ni Babes habang umiinom ng ice-cold bottled water para ma-ibsan ang init ng summer night.

Tumuloy na si Sikyong Pedro, Golem, Dagul at Sabas (ang tatlong anino) papunta sa puting bahay at umupo sa gutter ng kalye sa tapat nito. Magmamatyag sila at titignan kung me mga kahina-hinalang galaw sa loob ng puting bahay--mysteryo man o kababalaghan o KABALBALAN. Medyo duda kasi sila na me multo talaga sa bahay na yon--at duda din sila sa "port eye" ni Gerald.

Pero bigla nalang umihip ang malamig na simoy ng hangin. Kinilabutan sila sa biglang pag-palit ng temperatura, at tila me dalang kung-ano yon mula sa kabilang daigdig.

[Itutuloy dito]

MGA TAUHAN: Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy. At andyan din si Aling Lori na me karenderia, asawa nyang si Mang Boyet, at si Aling Lydia na me sari-sari store banda roon.

Mysteryosong Bakasyon 2

"Saan ba prubinsya nyo?" tanong ni Prof.

Kanina kasi, habang nag-uusapan ang Ocho Boys about bakasyon kila Totoy Golem (habang kumakain sa karenderia ni Aling Lori) na-daan si Prof. Sinabihan nila agad si Prof tungkol sa bakasyon grande nilang 3 days-2 nights at interesado naman ito. Sumagot si Totoy Golem ke Prof. "Sa La Union, sir! Sa dulo ng San Grabiel sir!" proud na proud na sinabi ni Golem. 

"Sure ka?"

"O naman Prof!" sagot ni Golem.

"Kasi nung isang summer sabi mo sakin sa Dagupan probinsya mo. Tapos nung isang summer ulit sabi mo sa Catanduanes kayo. Tapos me isang summer sabi mo sa Romblon."

Kamot ng ulo si Golem. "Madami po akong probinsya, Prof. Hehehe!" Agad iniba ni Golem ang usapan. Sabi niya: "Teka, kain ka muna Prof! Upo ka dito!" Nagbigay daan ang mga Ocho Boys para maka-pwesto si Prof ng kumportable. Hinainan ni Aling Lori ng kalderetang baka, menudo at tortang talong--mga favorites ni Prof. Syempre, me libreng mainit na sabaw--na "pinag-kuluuan ng medyas ni Mang Boyet" (asawa ni aling Lori) "at nilagyan lang ng paminta, sibuyas at ilang dahon ng malunggay," biro ni Pareng Babes.

Humigop si Prof ng sabaw at nilingon si Mang Boyet. "OK medyas mo ha!" 

Click here for more about this 

e-book adventure story above.

"Healthy po yan, me malunggay," sagot ni Mang Boyet na waring siryoso sa binabasa nyang tabloid. Walang lingon-lingon. Natawa lang si Aling Lori. "So, final na ang March 11, sa Biyernes?" tanong ni Aling Lori habang nagpupunas ng ibang lamesa na wala ng customer. "Me sasakyan na ba?" Napa-tigil lahat ng Ocho Boys at nagka-tinginan sila. Di pa pala nila natalakay yun. "Haay nako! Pano kayo makakarating sa La Union nang walang sasakyan?" sabi ni Prof sabay tapal sa noo nya. 

"Gerald, alam ko wala kang pamasahe kaya magsimula ka ng maglakad!" biro ni Dagul. 

Biglang umalis si Gerald d Dyaryo-Bote at tumakbo. Nagulat silang lahat. Di yata't napikon si Gerald at nilayasan sila. "O, matampuhin pala yang si Gerald?" sambit ni Pareng Babes. "Di na mabiro. Biglang naging ma-drama!" Kinantyawan nila si Gerald kahit wala na ito doon. "Kung kelan naman tumanda dun pa naging maramdamin!"

Walang anu-ano, biglang me sumigaw sa di kalayuan. Tinig ito ng isang babae sa bahay na puti dun sa tabi ng malaking fire tree. Mga 50 meters ang layo nito sa karenderia kung saan nagpapahinga at nagkwe-kwentuhan ang mga Ocho Boys kasama si Prof. Saglit na natulala silang lahat, pero inutusan sila ni Prof. "Tignan nyo nga kung ano yun!" Agad namang pumunta sila Totoy Golem at Dagul, dalawang malalaki ang katawan, nasa likod nila ang ibang Ocho Boys. Kung baga, silang dalawa ang frontliners pag me gulo sa lugar nila.

Pag-silip nila sa medyo naka-uwang na gate ng puting bahay, nakita nila si Gerald d Dyaryo-Bote. Inaalalayan nito ang isang matandang babae na nakaratay sa baldosa ng garahe. "Ano yan Rald?"tanong ni Golem. "Nawalan ng malay si manang!" sagot ni Gerald. Pumasok ang mga Ocho Boys sa garahe at tumulong, ang iba ay pinaypayan si lola. "Kumuha kayo ng tubig!" sabi naman ni Pareng Babes. Me kumuha nito sa karenderia at pinainom si lola nang magka-malay na. 

"Ano ba nangyari, Rald?" Tanong uli ni Golem.

Si lola ang sumagot. "Me nakita akong lalaki! Hindi, hindi lalaki....pero teka...oo lalaki ata!" medyo magulo ang description ni lola. "Sino po ba kayo, lola? Parang ngayon ka lang namin nakita sa lugar namin," sabi ni Badong. "Ako si Oyang, pinsan ng may-ari nitong bahay. Pinababantayan ito sakin habang nasa States ang pinsan kong may-ari. Kahapon lang ako nagsimulang magbantay dito."

"Oo nga. Bakante nga itong bahay na to, matagal-tagal na rin," puna ni Mr. Bean. "E, sino po ba yung lalaking nakita nyo? Magnanakaw ba?" tanong ni Mr. Bean. Umiling-iling ang matanda. "Muka syang lalaki, pero hindi naman. Pero mukang lalaki," anang lola. "Ah, tomboy!" sigaw bigla ni Badong, na parang nanalo sya sa lotto. "Baka bading!" sabat din ni Mr. Bean. Napa-simangot ang matanda sa kanila. "Ibig kong sabihin, muka syang tao---lalaki---pero parang iba at puro itim lang ang nasa mata nya!" Kitang-kita ang hilakbot sa mukha ni lola. 

"Kaya ka ba biglang napa-takbo kanina, Gerald?" tanong ni Golem. 

Tumango-tango ito.

"Kala namin nagtampo ka na e," sabi ni Dagul. "Kala namin nag-bes actor ka na!"

"Pang Pamas," singit ni Derek, isa sa mga Ocho Boys na tricycle driver din.

"Ako pa! I hate drama, no!" english ni Gerald d Dyaryo-Bote. "Nakita ko kasing me itim na aninong sumlpot mula dyan sa malaking puno na yan at pumasok dito sa gate ni lola. Kaka-ibang tao sya kaya bigla akong tumakbo papunta dito, lalo na nung me nadinig na akong sumigaw. Baka kako me masamang ginawa ang nilalang na yon! Ayun nga, pagdating ko dito, nakita ko nahimatay na si lola!"

"Teka," urirat ni Golem, "nakita mo yung itim na aninong kakaiba? E nakatingin din kami sa gawi dito pero wala man lang---ni-isa---sa amin ang nakakita din nito? WHY, Gerald? WHY? Why are you see it?"

Parang ayaw sumagot ni Gerald, halata nya kasing wrong grammar si Golem. Ayaw din nyang sumagot sana kasi baka hindi sya maintindihan pero nakita nyang nakatitig lahat sa kanya, pati na si lola Oyang. Kaya sumagot na sya...."may port eye ako..."

[Itutuloy dito]

MGA TAUHAN: Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy. At andyan din si Aling Lori na me karenderia, asawa nyang si Mang Boyet, at si Aling Lydia na me sari-sari store banda roon.

Mysteryosong Bakasyon

Summer na--March 08 to be exact. Me pasok pa mga schools pero tyak ko summer vacation na ang laman ng utak ng mga estudyante. Parang mali ang scheduling at dapat mag-adjust ang mga schools. Iba pa rin pag kalahati or three-fourths ng March summer vacation na. 

Photo by Anthony Young on Unsplash.

Anyway, nag-usap-usap ang mga Ocho boys sa tricykelan. Una tungkol sa Russia at "Ukren," ika ni Gerald d Dyaryo-Bote. "Grabe topak ni Puteng!" giit nya, at muntik pang mapa-mura. Buti na-awat agad ni Badong. "O-o-o!!! Pwera mura! Magmamahal na Araw na!" At tapos na-uwi sa Level 1 ng Covid ang usapan, tapos sa eleksyon. Syempre debate yan, Pink versus Red. Nagka-initan ng konti, kasi din summer na, kaya mainit. At tapos nabanggit ni Totoy Golem ang nayon nila. 

"Sa probinsya namin, presko ang hangin kahit tag-init! Tabing bundok kasi at me palayan at kakahuyan. Me malinis na ilog pa nga!" ika nya. "Kubo-kubo lang mga bahay kaya maaliwalas!"

"E di tara nang magbakasyon dun!" suggestion ni Dagul. "Tignan natin kung totoo mga sinasabi mo!"

"O nga! Baka puro drawing lang yan!" hamon din ni Pareng Babes na nanunubok ang tingin.

Matuto mag-negosyo online. 

Alamin ang iba't-ibang paraan. Click here.

E di ayun na. Nag-diskusyon na tungkol sa bakasyon. Mahabang talakayan. Ba't nga raw ba hindi sila magbakasyon? Di pa nila nagagawang sama-samang mag-bakasyon. Di lang outing-outing. BAKASYON TALAGA! "Siguro mga 3 days, 2 nights, Di ba?" ganadong wika ni Gerald d Dyaryo-Bote. Kinontra naman ni Totoy Golem. "Three days 2 nights ka dyan, kala mo naman me pera ka!" pang-mamata nya. "Aba! Wag mo kong subukan!" palag naman ni Gerald d Dyaryo-Bote. "Wag mo kong subukan baka ilabas ko bank istetmen ko!"

"O wag kayo mag-away!" awat ni Sikyong Pedro. "Mahal na Araw na! Magmahalan at magpatawaran!"

"O, inom nga muna kayo!" sabi ko habang hinagisan ko sila isa-isa ng bottled water na binili ko sa malapit na grocery store. Dose lang naman ang isa, mura lang. Ako nga pala si Jaden Mero, ang me akda nitong blog na ito. "Wala bang gin?" pabirong tanong ni Dagul. "Gin? Anu pulutan?" tanong ko naman. "Nilagang okra," sabi ni Badong. "Sige, balang araw darating tayo dyan," sagot ko naman.

Pero nagpatuloy ang usapan sa bakasyon. Siryoso ang Ocho Boys. Kita mo sa mga mukha nila habang nagdi-discuss na seryoso sila. At type nila pumunta sa nayon nila Totoy Golem. Mamimingwit daw sila ng dalag at hito sa ilog, huhuli ng palaka sa bukid at magha-hunting ng baboy ramo sa bundok--at marami pang iba. "Pero mga parekoy, me mga kwentong kababalaghan dun ha. Warning-an ko na kayo," saad ni Golem na parang nanakot. "Me mga nagpapakita dun!"

Lalo namang nagustuhan ng Ocho Boys yon. Adventure! Nagkaisa lahat! Unanimous vote! "Edi landslide vote na yan!" Sigaw ni Pareng Babes. "Parang BBM!" Kumontra agad si Mr. Bean. "Hindi! Parang Leni!" Di rin papahuli itong si Sikyong Pedro. "Hindi ah! Parang Ping!" Pinatigil ko sila. "Teka! Kelan nyo ba gusto lumakad?" tanong ko. 

"Bukas!" sabay-sabay sila.

"Teka," awat ko. "Di pa alam ni Prof! Kelangan kasama si Prof. Magtatampo yun!" 

After a lot of discussions, napagka-sunduan ng grupo na March 11 na ang alis. Para daw maka-ipon pa ng pera na pang grocery at pang-palengke doon. Kantyaw naman ng iba. "Pamalengke? Kala namin magha-hunting at mamimingwit lang tayo?" tanong nila. "Yun pala mag-gro-grocery lang!" Tawanan at tuksuhan. "Mga susyal kayo! Rich kasi kayo!"

Nangisi si Gerald d Dyaryo-Bote. "Inggit lang kayo! Wala kayong bank estetmen!"

[Itutuloy dito]

MGA TAUHAN: Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy.

How Should We React to Issues Today?

Sometimes I miss the times in my childhood, especially when national issues were not as critical and numerous as they are today. Back then, crises showed up one or two at a time and not so life threatening. Today, we're faced with several problems simultaneously, all significant, urgent and consequential--Covid, China and WPS, corruption, inflation, unemployment and drugs, to name a few. And all we can often do is just wait for the impact and react.

Photo by David Hunter on Unsplash.

Some folks say we have to react and voice out protest because silence means tacitly siding with the crooks. Well, as Prof Pek says, that's what they think. Their opinion. Others' opinions are just as good. Different people have different ideas and ways of reacting and they all mostly count. If they want to react and voice their opinions, well and good. If not, it's probably even better.

Being Quiet is Good, Too

If you opt to keep quiet, it's an equally good option. I (Jaden Mero, together with brothers Roy and Gerry--sometimes Boy and Lewy go with us)--used to be a student activist and a journalist airing my activism in news feature articles I wrote about, but later changed mind when I learned more about the realities in life. I'd narrow them down to this--no matter how I fought for what was right, I still lacked money. But the activist "leaders" stayed rich or even got richer (probably except Ka Crispin Beltran). 

That was what my veteran-journalist dad had been warning me all along, but I chose to pay a deaf ear. He let me march in the streets among faceless crowds of protesters and face the police and military because he probably thought experience would be my best teacher. And he was right. I later figured out how all this was going nowhere. Even silly. After the smoke cleared, we were still struggling to make money while our "leaders" continued with their good lives. 

Dad's quiet wisdom as a veteran journalist finally made sense to me.

4 MUSTS FOR SUCCESS! 

Click here!

I still keep abreast with news developments here and abroad but I keep most things to myself and GOD. He alone has the solutions--that's the whole truth--and if we all just listen to him and obey--I mean, really take him seriously--we'd all have more than enough money for daily needs and wants. Without Him, nothing meaningful can happen, anyway. So why react or voice out my opinion? Why get angry on issues? Why go out and march?

Model It

Does keeping quiet on issues then mean siding with the crooks? Not really. The most effective way to fight wrong is to share what is right. And you can do this quietly. I believe the quieter you do it, the more effective "noise" you make. First, model what is right through your life and relationships. That's how action speaks louder than words. A lot of "righteous" noise makers become hard-to-reach, snobbish superstars that put up security walls around them. And because of overstress they become bad-tempered.

I understand the need for limits and boundaries (even Jesus had them), but acting snobbish superstars? Like traditional politicians who would not meet casually with ordinary folks but require them to go through channels for appointments. Unfortunately you see this even with big-time church ministers or preachers. They have this superstar aura.

REALLY PROFITABLE ONLINE BUSINESSES

With Almost Zero Capital

Click here!

Never Expect Help

Government is good and so are public servants. But expect help from them? Sometimes they may prove helpful, and I appreciate them for it, but mostly not. But it doesn't bother me anymore. Sometimes I react and protest, but mostly just keep quiet, knowing how "superstars" think about other people. It saves me time and energy and keeps me cool, relaxed and peaceful--something I wish my wife would also master.

Instead, I learned to look out for myself. I found that mostly you can't expect much help except from God and yourself. And God expects us to use what he makes available to us, like big opportunities. We should learn how to have a trained and accurate eye for them. God provides supernaturally and also materially, like his manna in the desert in Moses' time. It was supernatural and yet it was material--manna was something you cooked and made into loaves. Something you could touch and literally eat.

Grab Financial Opportunities

When God made cyberspace accessible to humans (he had created it a long time ago) he also opened up a lot of big possibilities and opportunities to us, especially online livelihoods and investments. And it seems so timely that the peak of online profitability coincided with the Covid pandemic and lockdowns, so that perceptive people with foresight ventured into online businesses and made huge profits, while the rest lost their jobs or went bankrupt--and complained.

Instead of ending up always a casualty during crisis and inflation and catastrophes, and instead of getting angry at this and protesting and marching in the streets and whatnot, smart folks quietly tried to make money online and succeeded. A lot even turned millionaires. 

Those who tell us to go out and protest and make our voice heard will never put food on our tables. An online business will. If you chance on an online business or investment that works, you won't have to be so affected by negative events like inflation or a weakened economy anymore, especially if your online activity has worldwide reach. 

Like how Forex or Cryptocurrency, for instance, is not locked in the dire developments of any one country or affected by the meddling greed or politicking of the unscrupulous, especially kept safe in blockchain technology. You can always grow your money by buying from a losing currency and then selling when it gains in value. But it's risky. I warn you, it's risky. But very profitable. 

Yeah, there are lots of risks and scams with online businesses and investments, but just helplessly watching yourself as a casualty in the ups and downs of the economy (mostly down) is a bigger risk. You just wait what happens to you and hope some help would come. Or depend on your fixed salary or pension pay. That is a bigger risk to take from which you cannot hope for any ROI someday.

You want to watch a free video on a risky but profitable online currency investment? Click here.

MGA TAUHAN: Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy.

Vaccination and Election

Narrow-sightedness makes us fight each other. 

 By Nonjoiner

I heard Prof Pek (so called because he's so good at teaching Pekwa) talk at length about national issues to the Ocho Boys at the trike terminal in Project 8, QC. Always in our history, he said, we've been a nation so easy to divide. We can't seem to have the maturity to take sides on an issue while respecting the opposing side. We often take things personally. Everything against our belief we take as a personal affront. So we take the opposers on and fight them. Worse is when people do this and look innocent, saying they're just "discussing," not really fighting.

Photo by José Martín Ramírez Carrasco on Unsplash.

It's our culture of small-brain, Lilliputian alliances or "kampi-kampihan." If you think differently from how I think, you're not an ally. Hindi ka kakampi. So you're an enemy. Worse, you're a traitor to our relationship. "I thought you were my friend! You're a traitor!" It's a mindset almost everyone nurtures through life, both the schooled and unschooled, the professional and the non-pro.

Vaccination

A simple matter as vaccination can easily divide us and reveal our immature perspectives. Why do I say simple? If you want the vaccine, fine. If not, good. It should be as simple as that. But most people will go beyond simply deciding what's good for them. They want others to decide as they do. If not, then they're idiots. They'd start bullying those with a different decision. 

What's more frustrating is how some Christians join in the bullying and alienate the brethren who decide differently from them, accusing them of lacking faith and whatnot. If you attend church even at the height of the pandemic, you're a martyr. If not, you're a coward. Some spread rumor mongering about how the Covid vaccine is the mark of the Beast. Mind you, the mark is either on the forehead or right hand, not on the shoulder. And it's quite clear it's a number, 666. 

And more importantly, the second Beast, the False Prophet, is going to introduce the Anti-Christ and require his mark on people. Without the intro to the man of perdition, no marking can start.

CHECKOUT THIS DIGITAL COIN BUSINESS. Click here.

Tampered DNA

They say the vaccine introduces foreign particles or chemicals that can wreck our DNA. Well, the anti-tetanus vaccine has aluminum phosphate and formaldehyde. Some anti-flu vaccines have thimerosal as a preservative, among other chemicals. This is what an expert site said about thimerosal:

Vaccine manufacturers add the preservative thimerosal to multidose vaccine vials. Thimerosal helps prevent and kill dangerous bacteria and fungi in the vial.

Thimerosal contains mercury, which can be toxic in large doses. There isn’t enough evidence to show the small amount contained in the flu vaccine is dangerous.

[From Healthline] 

Anyway, what bad effects Covid 19 (particularly long Covid) and the Covid vaccines may have are still to be seen. It's really a risk choosing any of the two options (being vaxed or unvaxed) but experts say the benefits from vaccines definitely outweigh the deadly effects of a full-blown Covid infection. Both being vaxed and unvaxed is a risk. Both shouldn't keep saying that taking the other option is too risky and stupid. They are both risky, and we need each other's help to get through all this, instead of scaring, condemning, ostracizing, bashing and bullying each other.

Bias Against the Unvaxed 

Now, there's a rule prohibiting the unvaxed from going out of the house, especially taking public rides. I understand why government is doing this, but I don't agree. Government has to control the rapid spread of infection especially on the unvaxed, because they're most vulnerable. Everyone is, actually, including the vaccinated (we can all be carriers without knowing it), but the unvaxed are more in danger of Covid's cytokine storm and more likely to spread the virus in full strength. Vaccines are found to weaken the effects of Covid when transmitted to another person.

However, the unvaxed should NOT be barred from free travel as long as they wear face masks and shields as everybody else should. I know how important herd immunity is, but we cannot do it at the expense of people's rights. The vaccinated will fear being with the unvaccinated only if the former have no plan of observing proper protocols. They think being vaccinated means they're completely safe from Covid and can throw all protocols out the window.

I think this is precisely why a big number of the vaccinated caught the Omicron variant in December 2021 and January this year. They thought a full dose of the vaccine had ended their susceptibility to Covid and carelessly joined the tight crowds of shoppers (especially in Divisoria). Some either didn't wear masks or wore them carelessly. Fortunately, a lot of the unvaxed decided to take it easy, I guess.

Boosters will have the same effect--increase the number of Covid cases instead of decrease it--if those who get their booster shot think they've become invincible to Covid and become careless and mindless. Boosters add to our chances of getting only mild effects of the virus but not make us totally safe from it. Sabi nga ni Prof Pekwa ng Ocho Boys, "Hindi yan agimat o anting-anting."

Elections

The worst thing we do is idolize our election bets, even willing to lose long-time friendships or die for candidates we support. The saddest is seeing the church divided over these candidates, and I mean divided. I even see Christians and church leaders mudslinging politicians on FB. After decades of independence we're still hooked to the dirty politics that came with the mock democracy the Americans gave us. We were programmed to focus on personalities not issues. Campaigning was all about getting your bet popular, not addressing issues that really mattered. 

Moreover, we still cannot take sides on an issue without being divided. We want to prove our rightness and others wrong. When we see others expressing their choice we challenge or mock if it's not the same as ours. We simply cannot mind our own business, mind our own FB posts. We're still so immature.

Political Maturity

In this coming 2022 elections, more than seeing my bet win as president, I want to see Filipinos (and the church) finally mature in politics, or any issue for that matter. If I see how they've finally learned to respect others' opinions and choices, then it will be a great victory to me, regardless who wins the elections.

MGA TAUHAN: 

Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy.

Nag-Positive si Mr Bean

Bad news. 

Nag-positive si Mr. Bean. Sinipon ito at medyo nanamlay, kaya na-isip nyang pa swab. Ayun! Positive. Sapul! Bullseye! Kasi eh!!! Nagtataka sya dahil maingat naman daw sya. Naka-mask parati and all. Kaya parang di sya maka-paniwalang positive sya. Hasel kasi sa kanya mag-quarantine. Aksaya oras daw.

"Maingat???" sigaw ni Sabas. "Maingat ba yung ganon? Labas ng labas ng walang mask. Me mask nga nasa baba naman nya parati. Parang di ka na rin naka-mask non! Tapos hilig pang maki-siksik sa matataong lugar. Ayaw mag-chansing! Kung saan matao andun sya!"

"Puso mo, Sabas!" paalala ng mga tricycle drivers. "Anung chansing?" tanong ni Roy. 

"Chansing...edi yung dapat layu-layo kayo!" sagot ni Sabas.

"Distancing!"

"Yun na nga! Chansing!" giit niya.

"Ano ba dapat ginagawa ng mga positive?" tanong ni Dagul habang inaayos na ang kanyang mask. Nung nabanggit ang mask sa baba, nilagay nya sa ilong at bibig ang mask. Nasa baba din nya kasi. 

"Si Jaden ang me mas alam dyan!" singit ni Gerry.

Kaya sabi ko: "Dapat nasa bahay ka lang ng 10 days pag bakunado ka. Di ka pwedeng lumabas o humalo sa mga tao o kung sino man. Dapat nga sa loob ka lang ng room mo. Pag hindi ka naman bakunado, 14 days naman."

"Yun ang quarantine, di ba Jad?" 

"Tumpak Roy! Kaya dapat me taga-luto ka at taga-abot ng pagkain. Dapat lagyan nyo ng sistema pano di ma expose ang nag-aabot ng pagkain. Kung ikaw lang sa bahay mo, ikaw na din magluto ng food mo. Pero mas maganda kung me kasama ka sa bahay para namo-monitor ka--lalo na me lagnat ka." sabi ko.

"Teka," napa-isip ng malalim si Sabas. "Pano ang CR kung isa lang ito at me mga kasama ka sa bahay?" Importante kasi ke Sabas ang CR, first and foremost. Minsan nasabi nya na mawala na lahat wag lang CR. Di baleng walang makain basta me CR.

"Importante me sistema kayong matindi. Striktong pag-gamit ng CR," wika ko. "Tuwing matapos gumamit ang positive, dapat sprayan lahat sa loob ng banyo--ang faucet, walls, floor, tabo, door knob at pinto. Lahat ng nasa CR dapat ma-disinfect mabuti. Kaya dapat me alcohol o Lysol. Magastos ma-positive. Mas maganda kung me sariling tabo at sabon ang positive." 

"Siguro maganda din, Jad, kung yung mga walang Covid, naka mask parati pag gamit ng CR!" ika ni Derek. 

"At kahit saan sila sa bahay dapat naka mask sila. Ako doble masks ang payo ko parati. Para sure," sabi ko.

(In a few moments).........

Biglang nagtakbuhan ang mga tao sa paligid. Pati ang mga Ocho Boys, nung nalingon, ay nagtakbuhan, habang sumisigaw na parang mga baliw. Sa isang iglap, nagmistulang deserted ang tricykelan at ang kalye. Parang Walking Dead. Kaya tumingin ako sa direksyon kung saan nagtinginan sila bago nagtakbuhan.

Si Mr. Bean naglalakad. Tas, wala pang mask!!!!!

Lumayo ako at nagtanong: "Sir Bean! Bat ka nasa labas? Wala ka pang mask!"

"Kaya nga ako lumabas. Bibili ako ng mask!"

"Wala ka bang pwede utusan?"

"Kaya nga ako lumabas, Uutusan ko sana si Sabas. E tumakbo naman."

"Sana nagpa-deliver ka nalang sa Grab o Lalamove!"

"Kaya nga ako lumabas. Papa text sana ako ke Sabas para magpa-deliver sya para sakin!"

Wala na kong masabi ke Mr Bean. Ang galing mangatwiran. Ilang segundo pa, nawala na din ako na parang bula......

MGA TAUHAN: Ako (si Jaden Mero, and me-akda ng Kwentong Otcho), si Prof Pekwa, Pareng Babes, Mr. Bean, Badong, Sabas, Roy and Gerry (mag-utol), Sir Tony (teacher), Totoy Golem, Dagul, Derek, Gerald d Dyaryo-Bote, Victor the taho vendor, Sikyong Pedro, si Lewy (o Lowie), si Boy at si Bisoy. O nga pala, si Boy at Bisoy ay mga bagong members ng Otcho Boys---although si Boy ay matagal na sa Otcho. Yun nga lang, matagal ding nawala dahil umuwi sa Butuan. Pero bumalik na siya. Si Bisoy (Bisayang Baboy ang tukso sa kanya kasi mataba siya) ay nangungupahan naman sa likod-bahay nila Boy.

Photo by krakenimages on Unsplash.

Kung interesado malaman pano kumita sa Cryptocurrency, click ito.