Natatawa ako pag naaalala ko yung unang ligaw tingin ni Roy ke Peps. Mga kabataan silang lumaki sa Otcho at parte ng mga younger barkadahan dito sa me amin. Madami kasing barkadahan dito--bawat area ng Otcho meron. Minsan bawat schools din. Madami kasing schools dito. Me barkadahan din ng mga tricycle drivers at mga dyaryo-bote. Mga labandera't plantsadora. Mga mag-tataho.
Anyway, itong si Roy, crush na si Peps kahit nung second year high school palang ito. Si Roy college na nun--mga second or third year college yata. Unang kita palang daw niya ke Peps, tinamaan ni siya, sabi niya sakin minsan. Nawala ng sandali si Peps--nag-aral sa Cebu at Davao--at nung bumalik graduate na.
Nung bumalik sa Otcho, mas lalong gumanda ang mistisang dalaga kaya lalong nahulog ang loob ni Roy dito.
Ang prrublema, noon at ngayon, puro ligaw tingin lang si Roy! No more, no less!
Yung una niyang ligaw tingin ke Peps, naka-upo daw siya sa bubong ng bahay nila. At dun daw niya una nakita si Peps, nasa tapat nila, sa kalye, nakikipag-habulan sa mga classmates nitong pumupunta sa kanila. Magaling daw tumakbo si Peps at maligsi--di mataya-taya ng mga kalaro niya. Ewan daw ni Roy--dahil dun (sa ligsi tumakbo ni Peps at dahil masiglang nagsasayaw ang mahabang pony tail nito sa hangin tuwing tatakbo)) nagka-crush siya sa dalagita. Siguro 12 palang si Peps noon at 17 si Roy.
Bukod sa mistisa, maputi at medyo artistahin si Peps, lista rin at pilya minsan. Pero mahinhin. Yun daw ang mga hanap ni Roy sa babae.
"Ang galing-galing niya talagang tumakbo, Kuya Jad!" ika niya sakin. "Grabe talaga!"
Actually, madaming magaganda sa amin, mga mukhang artista rin, pero ke Peps talaga tumibok ang puso nitong si Roy. Noon ko lang nakitang ganun si Roy sa babae. Natatawa ako pag nakikita kong tumitiklop ang binata pag andyan na si Peps. At kahit ang layo-layo naman sa kanya ng dalagita, pawis na pawis si Roy at namumula. Sinusubukan ko itong tawagin para lumapit pero hindi ako pinapansin. Di siya makalapit kahit konti ke Peps.
Gulat na gulat ang binata, halatang kinakabahan. Torpe talaga ang damuho! Di na siya nakagalaw o nakakibo.
Later, tinanong ko bakit di siya nagsalita. Opportunity na niya yon! Sabi niya, "E kasi ang tawag niya sakin kuya. Ibig sabihin, kapatid lang ang turing niya sakin. Hindi niya ako gusto as boyfriend." Tuminigin ito sa malayo. "At matanda ang tingin niya sakin--kuya daw."
Nagkamot ako ng ulo.
Ilang buwan pa, nabalitaan kong umalis na daw ang family ni Peps at pumunta sa Cebu para manirahan. Simula noon, di na masyadong tumatambay si Roy sa tindahan ni Aling Lydia.
[Itutuloy dito]
No comments:
Post a Comment
Stories about Project 8 in QC, lalo na sa Bahay Toro kung saan naroon ang Ocho Boys, malapit sa isang tricycle-lan, grocery at karenderia. Hanapin nyo minsan nang makaridinig kayo ng katatawanan. Tawa ka rin kasi minsan, pag me time!